bulamaç

Aslında herbirimiz biraz kayboluruz birilerinde, biryerlerde, bir resimde, bir şarkıda...Dönmek istemeyiz...Ya da cesaret edemeyiz bulduklarımızdan, keşfettiklerimizden sonra geriye dönmeye...

Hayat bir anafor misali bütün renklere bulayarak  başlangıcına şahit olduğun ama sonuna kalamadığın bir yolculuğa çıkarır seni...

Zaman sanki dağınık bıraktığın odana benzer...Bir an bakıp “ohaa” dersin bir an gelir umursamazsın...Ve nedense umursamaz olduğunda sayamadığın, umursarken ise tıkandığın dakikaların,saniyelerin olur...

Aslında her birimiz başka kadınlara, başka erkeklere aşık olup sonrasında bambaşka insanların omuzlarına kafamızı koyarız...Gerçek aşkın getirecekleri ve götürecekleri hakkında hiçbirimiz birşey bilmiyoruz...Tek bildiğimiz kaybetmekten ya da berbat etmekten korkmak...

Hayatında olduklarınızı bir an unutsanız...Hayatında olamadıklarınız takılıp kalır aklınızın bir ucuna...İşte bu yüzdendir ki hepimiz sürükleniyoruz bir yerlerden bir yerlere...Kimilerinde dinleniyoruz kimilerinde hırpalanıyoruz...