Zaman akıp giderken
Ufak çaplı bir es vermek gibi gidip gelmek
geldiğimde hiçbir şey bıraktığım gibi olmayacak olsa bile
giderken ne bırakmıştım ki diye düşünmekten alamıyorum kendimi
hayatın akıp giden su birikintilerinde
yokuş aşağı yuvarlanmaktansa
soğuktan kristalize olmuş benliğimle düşmelere uzaklaşmalara karşı durmaktayım
doğdum emekledim
serpildim yürüdüm
büyüdüm koşuyorum
işte bundandır
var mı itirazı olan...sanmıyorum
kim ne diyebilir ki yeni bir sayfa açmama, geçmişe gülmeme, hatalarımı kabullenmeme...Değişmez mi insan, sevmez mi, hatalarını geleceğine köprü yapmaz mı...işte bundandır kaybettiklerimi geri kazanmak gibi bir umudum ve ilk defa korkmadan yarına bakmak gibi bir misyonum var...
yaşamam gereken bir hayat var
beni kaybedenlere
bir yerlerde yolunu kaybettiklerime
üzülemem...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder