Dün uzun bir gece oldu desem.Sırf hayatta benden başkası olmadığı için uykusundan sıçrayarak acısını bana anlatmaya çalışan bir yavru köpeğimi sabahın körüne kadar severek uyuttum desem ve bunu nasıl ya da neden yaptım bilmiyorum demesem.Sanırım o da bu kalabalığın içinde sahip olduğum tek şey galiba diyecek kadar kendime kaldığımı söylesem .
Ben onun kulağına fısıldadım "geçecek bak yarın azalacak bu ağrın" diyerek o da sadece baktı desem...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder